Kraciasta sukienka

Paski już były, przyszła pora na kratkę. I znów - to nigdy nie był mój ulubiony wzór, wolę gładkie tkaniny. Ale zakochałam się w sukienkach takich jak te:

I co było zrobić. Kupiłam na allegro 4 mb kraciastej bawełny. Czego nie doczytałam, to że była ona lekko kreszowana :/ To... trochę utrudniło wycinanie, spódnica nierówno się naciągała. Ale powisiała swoje na manekinie, jakoś ją wyrównałam. Z tych czterech metrów udało mi się wyciąć 3/4 koła, górę i jeszcze trochę zostało. Na pełne koło jednak by nie wystarczyło. Ale już te 3/4 koła dają grubo ponad 6, prawie 7 metrów obwodu dolnej krawędzi spódnicy.

Zawsze lubiłam dużo materiału majtającego się dookoła nóg :)

Górę uszyłam według swojego wykroju bazowego (tutaj). Nawet nie próbowałam dopasowywać kratki na górze, na szwach bocznych. Nie przeszkadza mi to. Z przodu dekolt pod samą szyją, z tyłu - tak głęboki, jak tylko się dało, byle stanik nie wychodził. Do tego mini-rękawki.

Chciałam, aby z przodu spódnicy kratka układała się ze skosa i właściwie znalezienie optymalnego ułożenia zajęło mi najwięcej czasu (rozmyślań). Spódnica była w dwóch kawałkach - połówka + ćwiartka koła. Były zatem dwa szwy. Jeden umieściłam dokładnie z tyłu (pod zamek), drugi tak trochę z przodu, trochę z boku i tam jest jedna kieszeń. Druga kieszeń jest na linii, która przecinałaby połówkę koła na pół. Brzmi to wszystko trochę dziwnie, jest banalnie proste, kiedy się już to zobaczy, a wymyślenie tego trwało zawstydzająco długo :) Jedna kieszeń jest w szwie, drugą uszyłam wpuszczaną (obie ozdobione są wypustką). Obie są głębokie i mogę w nich bezpiecznie trzymać i telefon i klucze i portfel i coś tam jeszcze...

Dekolt wykończyłam wypustką i tasiemką ze skosu.

Widok lewej strony dekoltu.