Biała maxi z dzianiny

Biała, jak na lato. W mojej ulubionej - maxi - długości. Jestem z niej wyjątkowo dumna, chociaż ma sporo niedociągnięć. Dlaczego? Bo wyznaczyłam sobie zadanie i je rozwiązałam, praktycznie nie posiłkując się gotowymi wykrojami. 

White, as for the summer, in my favorite length: maxi. I'm so proud of this dress, although it has a lot of little flaws. Why? Because I set myself the task and solved it, almost without using any ready patterns.

Materiał to dzianina, chłodna w dotyku, lejąca się, mocno elastyczna i dość ciężka. Przeleżała w pudle dobre dwa lata, zanim wymyśliłam, do czego ją wykorzystać. Założenia co do sukienki były następujące:

1) maxi

2) o takiej konstrukcji, by dało się ją nosić bez stanika - normalnie nie mogę sobie pozwolić na chodzenie bez stanika, potrzebuję dość stabilnego wsparcia ;); dlatego wymyśliłam, aby wszyć coś w rodzaju stanika do sukienki; nie podobało mi się żadne z gotowych rozwiązań, więc... zaczęłam kombinować; to co wyszło nie wygląda może profesjonalnie, ale i tak jestem z tego rozwiązania b. dumna :)

3) uniwersalna - w tym roku odpadają dla mnie sukienki dopasowane w pasie, a nie chciałam szyć czegoś na jeden tylko sezon; wymiary musiały być więc dość... uniwersalne

Jako bazę wewnętrznego staniczka wykorzystałam wykrój na gorset z Burdy 05/1993 (szyłam z niego kiedyś bluzkę - tutaj). Właściwie - wykorzystałam same miseczki, resztę wycięłam z jednego kawałka. To i tak ma niewielkie znaczenie (ze względu na mój zmieniający się na razie rozmiar). Stanik jest z dwóch warstw (coby uniknąć niezręcznych prześwitów) bawełnianego płótna; nie chciałam dodawać tutaj nic elastycznego, żeby utrzymać wszystko pod kontrolą. Zamek wszyłam na plecach, jest dodatkowo zabezpieczony haftką. Płótno bawełniane wykorzystałam również przy ramiączkach (jest pod warstwą dzianiny) - chciałam, aby się nie rozciągały.

Na stanik naszyłam dzianinę i... upinałam ją, drapowałam, dopóki nie uzyskałam w miarę znośnego rezultatu. Niestety, okazało się, że linia dekoltu odstaje od ciała, musiałam ją więc trochę skorygować podszywając wzdłuż krawędzi gumkę. Dół ma linię A, z trapezów lekko przymarszczonych pod biustem.

Kiedy zaczynałam szyć, nie miałam gotowego pomysłu, tylko jego ogólny zarys. Na pewno można było zrobić to staranniej, ale i tak jestem z siebie dumna, że w ogóle dałam radę i się nie poddałam ;)

I used 2 metres of knit fabric, quite heavy, but cool in touch, smooth and very flexible. It waited in the box for about two years before I figured out how to use it. My plan according the dress was as follows:
1) maxi
2) with construction that could be worn without a bra - normally I can't afford not wearing a bra, need quite a stable support;); therefore, I decided to sew a sort of bodice in the dress; what came out doesn't look professional, but I'm very proud - I found the solution y myself

3) universal - this year I can't wear dresses fitted at the waist, but I don't want to sew abything for only one season; so the size must be fairly universal ...
As the base of the internal bra I used a part of the pattern for corset from Burda 05/1993 (I sewed it once - here). The bodice is made of two layers (to avoid awkward clearances) of cotton canvas; I didn't want to add anything flexible, to keep the bodice under control. The zippper is on the back, is additionally secured by the hook. Unfortunately, it turned out that the neckline sticked out from the body, so I had to correct it by sewing along the edge the elastic.
When I started to sew this dress, I didn't have a detailed idea how to make it. For sure it could be sewn more carefully, but still I'm proud of myself ;)

Z dwóch metrów dzianiny została tylko garść skrawków...